Dün ben iş yerine yokken masamın üzerine rulo edilmiş broşüre benzer bir şey bırakılmış. O kadar dikkatimi çekmemişti. Ama bu gün 15 Ekim sabahı iş yerinin kapısını açarken gözüm direk bu broşüre gitti. Ne bu?, neydi bu?.

Ruloyu açtım baktım. Broşür gibi hazırlanmış değerli abim, değerli kalem ustası, gazeteci Osman Oktay’ın bir makalesi idi. Zaten makale başlığı ve karikatürü görünce  İçim cız etti. Baştan sona okudum. Okurken de rahmetli Kasabanın Şerifi Mustafa Tulum ağabeyi ilk tanıdığım günden ölümüne kadarki hayatı bir filim şeridi gibi gözümün önünden aktı gitti.

16 Ekim 2022 Pazar günü Osman Oktay ağabeyin de dediği gibi zor şartlar altında, hatta yoksulluk ve imkansızlıklar içerisinde gazetecilik yapsa da dürüstlüğünden taviz vermedi. Hep ezilenin, hep haklının, hep doğrunun ve doğru bildiği yönde hareket etti. Rant ve çıkarları hep elinin tersi ile itse de, bunca zorluklar içerisinde yaşasa da Mustafa Tulum hayata gözlerini mutlu kapadı.

Gençliğinde çeşitli iş kollarında çalışmış olmasına rağmen içerisindeki gazetecilik aşkı onu hep bir üst basamağa çıkardı. Bazı bölgesel gazetelerin temsilciliğinden sonra Bucak’ta yerel bazda hayata geçirdiği “Oğuzeli Gazetesi” ni sevsen de sevmesen de okutur hale geldi. İşte bu gerçek gazetecilikti. Gazetecilik hayatında çektiği bunca maddi sıkıntıları çerisinde hayat onu PATOZ etse de, o kendisini patozun o keskin dişleri arasında hep sağlam ve bir bütün olarak çıkmasını bildi.

Dürüsttü, sözünün eri idi. Sorunları dinler ve paylaşırdı. Bütün maddi sıkıntılar içerisinde cebinde üç beş kuruş var ise onunla bir başkasına bir şeyler ikram etmek için uğraşan gönlü bol bir insandı.

Mustafa Tulum, 16 Ekim 2022 pazarında aramızdan ayrılmış ve 2 yıl oldu. Hakikaten onu dolu dolu özledik.

Ayrıca Osman Aktay’a ölümünün 2’nci yılında kaleme aldığı makale ve görsel, Mustafa Tulum’u bire bir anlatan karikatür için Haslat Soyöz ve grafik çin Hawa temel Vural’ a çok çok teşekkürler. Kalem ve ellerine sağlık.

Herkes haber yapar, herkes fotoğraf çeker, herkes makale yazar, herkes gazete çıkarabilir ama “Gazeteci” olamaz. Gazetecilik halkla, hakla bir olabiliyorsan gazetecisindir.

Bunun için diyorum ki bu dünya gelip geçici, bu dünya fani, bu gün varız yarın yokuz. Ama iyi olan iyi olarak anılıyorsa; Bucak Belediye Başkanı Sayın Hülya Gümüş ve Belediye Meclis üyelerine naçizane bir önerim olacak.

Gelin Bucak’ın bir Caddesine MUSTAFA TULUM’ un adını verin derim.